Born on the fourth of july

Born on the fourth of july ข้อเท็จจริง จาก ชีวิต ทหานที่เคยผ่านการรบ เวียตนาม เรื่องนี้ ออกฉายตั้งแต่ ปี

1989 ดูแล โดย โอลิเวอร์ สโตน นำแสดงโดย ทอม ครูซเป็น หนัง ที่ ปรับปรุงแก่ไขด้ดแปลง มาจาก หนังสือ ชีวิ

ความเป็นมา ของรอน โควิก สมัยก่อน ทหารที่เคยออกรบ เวียตนาม ซึ่ง ต่อมาได้เปลี่ยนเป็น นักต้านทาน การรบ

แล้วก็เขา เกิด ในวันที่ 4 กรกฎา ซึ่งเป็นวันชาติ ของ อเมริกา พอดี

หนังเล่า ตั้งแต่ ชีวิต วัยเด็ก ของ โควิก ตามประสาเด็กๆ ที่ ถูกใจ เล่นเป็นทหารกัน ตอนวัน ชาติ ของ อเมริกา มี

ขบวน ฉลอง รวมทั้งมีทหารที่เคยออกรบร่วม ขบวน เป็น ภาพ ที่ ฝั่งใจ เขา ต้องการ เป็น วีรบุรุษแบบ ทหานที่เคย

ผ่านการรบ พวกนั้น บ้าง เมื่อ ไปสู่ตอน วัยศึกษา เขาเป็น นักกีฬ มวยปล้ำ ของ รร. ตั้งใจ ฝึกฝน ตามประสา วัยรุ่น

ที่ ต้องการเก่ง ต้องการ ดัง เพียงพอ ใกล้ สำเร็จการศึกษา รร. นายทหารส่งทหารมา แนะแนว การศึกษาเล่าเรียน

ต่อ ที่ รร. นายทหาร และ แน่ๆลูกผู้ชาย แบบ เขา ไม่ พลาด อยู่ แล้ว ที่จะ เลือก ทาง ชีวิตนี้

จากนั้นหนัง ตัด มา เป็นช่วงเขา ถูก ส่ง ไปเวียตนาม เลย ใน บท แปลภาษาไทย บอกว่า เขา เป็น แค่นาย ทหาร

ชั้น ประ ทวน แม้กระนั้น จริงๆเขาเป็น นายร้อยนวิกโยธิน แล้วก็ดูเหมือนจะผิดดวง กับ การเป็นทหาร เขาจะต้อง

เจอ กับเรื่องเลวร้ายสำหรับในการ เป็น ทหาร อีกทั้งการฆ่า กลุ่ม ประชาชนเวียตนาม ที่ บริสุทธิ์ การ ยิ่ง เพื่อนฝูง

ทหาร ร่วมกัน เองตาย ใน ระหว่าง การประจันหน้า รวมทั้ง ที่ เลวทราม สุด เป็น เขาได้รับบาดเจ็บ จาก การรบ

กระทั่ง เป็น อัมพาต ตั้งแต่ตอนล่างลงไปตอน อยู่ ใน โรงพยาบาล ทหารที่เคยออกรบ ดูแล้ วน่า ตกอกตกใจ ว่า

โรงพยาบาล ทหารที่เคยออกรบ อเมริกา เพราะเหตุไร ห่วยถึงกับขนาดนั้น ทั้งยังเปรอะเปื้อน อุปกรณ์ ก็ขาด

ทหาร ที่ ป่วยไข้ก็แอบเสพ สิ่งเสพติด กัน มีพยาบาล ขายตัว ให้ กับ ทหาร ที่ เจ็บไข้ พวก พล เปล แอบเล่น การ

เดิมพัน กันไม่ใส่ใจ ดูแลคนเจ็บ

แต่โควิก ยังไม่ยอมแพ้ต่อชะตาชีวิต ยังมุ่งมั่นที่จะเดินให้ได้และรักต่อประเทศชาติไม่เปลี่ยนแปลง ต่อมาเขาก็

เดินได้ โดยใช้ไม้เท้าทั้งสองข้างแทนขา แต่น่าเสียดายที่เขาใจร้อนไป เลยพลาดล้มขาหักซ้ำอีก หมดสิทธิ์ที่จะ

เดินได้ ต้องนั่งรถเข็นอย่างเดียว

เมื่อเขากลับบ้าน ต้องพบกับสภาพสังคมที่เปลี่ยนไปมาก เป็นช่วงยุคของฮิปปี๊และการต่อต้านสงครามเวียตนาม

ในวันที่ 4 กรกฏา ซึ่งเป็นวันชาติเขาได้ร่วมขบวนแห่ของเมืองในฐานะวีรบุรุษ แต่ไม่ได้รับการชื่นชมอย่างที่เขา

เคยเห็นในตอนเด็กๆ ผู้คนบางส่วนโห่ไล่ประท้วงสงครามกัน ภายในครอบครัวเขาเริ่มทะเลาะกับน้องชายที่เข้า

ร่วมการประท้วงสงคราม ในขณะที่เขาเอาแต่พูดถึงเรื่องการรักชาติเสียสละ “ถ้าไม่รักชาติก็ออกไปจากประเทศนี้”

(ประโยคนี้คุ้นๆ กับการเมืองไทยช่วงนี้) ส่วนน้องชายเขาก็อธิบายเหตุผลของการประท้วงว่าไม่อยากให้ส่งคน

อเมริกาไปรบให้เสียเลือดเนื้อ ไปรบ แล้วต้องกลับมาแบบสภาพพี่ชายเขาอย่างนั้นหรือ

ชีวิตเขาเริ่มแย่ลง เที่ยวเตร่เมามาย รู้สึกว่าไม่มีใครเห็นค่า อยากได้ร่างกายกลับคืนมาเป็นปกติ จนเริ่มทะเลาะมี

เรื่องไปเรื่อย ช่วงนี้น่าเห็นใจบทบาทของพ่อเขามาก ที่ไม่เคยปริปากว่าและพร้อมดูแลลูกชายทุกอย่าง ไม่

เหมือนกับแม่ของเขาที่ดูเหมือนจะยอมรับสภาพเขาไม่ได้ ทั้งที่เคยส่งเสริมผลักดันเขามาตลอดตั้งแต่เด็กให้

ทะเยอทะยาน ช่วงนี้ผมชอบฉากที่ทหารนาวิกโยธินคนหนึ่งพูดกับเขาว่าไปรบพิการกลับมาต้องนั่งรถเข็นใช่ว่าจะ

มาเรียกร้องให้คนสงสารเห็นใจ เราเป็นนาวิกโยธินต้องหยิ่งสู้ชีวิตเข้าไว้

เขาเปลี่ยนบรรยากาศชีวิตไปเที่ยวเม็กซิโก ที่รวมของเหล่าทหารผ่านศึกพิการ นอนกับหญิงบริการ(ก่อนหน้าเขา

ยังไม่เคยนอนกับผู้หญิงเลย) เขานึกว่าเธอจะรับสภาพเขาได้ แต่ก็ผิดถนัดพวกหญิงบริการทำเพื่อเงินเท่านั้น ไม่

ได้รักเขาจริง เขาเมาหนักมากขึ้น ทะเลาะกับเพื่อนทหารที่นั้งรถเข็นด้วยกัน จนคิดได้ว่าทำไมมาปล่อยชีวิตให้แย่

ขนาดนี้  เขาเริ่มชีวิตใหม่ โดยไปขอโทษต่อพ่อแม่และภรรยาของทหารที่เขายิงจนเสียชีวิต และร่วมขบวนการ

ประท้วงสงครามเวียตนามในสมัยประธานาธิบดีนิกสัน

ฉากจบเขาได้รับการให้ขึ้นปราศรัยต่อต้านสงครามต่อหน้าฝูงชน

เรื่องนี้ผมดูตั้งแต่เข้าฉายในโรงภาพยนตร์ ส่วนดีวีดี ตอนนี้หายากหน่อย ตั้งใจจะเขียนเรื่องนี้ในวันที่ 4 ก,ค, ที่

ผ่านมา แต่ไม่ทัน

หนังสือชีวประวัติของเขามีการแปลเป็นภาษาไทย ผมเคยซื้อเก็บไว้ แต่ลอยไปกับน้ำช่วงหลายปีก่อนที่น้ำท่วม

หนักทั่วประเทศ

ช่วงสงครามอิรักครั้งแรก โควิก ออกโรงประท้วงสงครามเต็มที่เพราะกลัวจะซ้ำรอยกับสงครามเวียตนาม แต่ผิด

คาด สงครามสมัยใหม่เปลี่ยนรูปแบบการรบไป ทหารอเมริกาเสียชีวิตไม่กี่คนเอง

เรื่องนี้ก็เป็นตัวอย่างที่ดีให้กับคนที่อยากเป็นทหารนะครับ ว่าชีวิตทหารจะไม่ใช่ สวมเครื่องแบบเท่ห์ หรือไปรบ

เป็นฮีโร่ กลับมาได้มีอำนาจเป็นใหญ่เป็นโต ถ้าต้องไปเจอกับสภาพแบบนี้จะยังรักชาติกันอยู่ไหม

เคยได้ยินเรื่องว่ามีทหารไทยคนหนึ่ง ไปรบขาขาดกลับมา ใส่ขาเทียมขี่มอเตอร์ไซด์ส่งของเลี้ยงชีพ วันหนึ่งโดน

รถเฉี่ยวล้มที่สี่แยก คนมามุงดูแล้วก็หัวเราะขำกัน นี่แหละครับชีวิตผู้เสียสละ

ส่วนเพื่อนผมอีกคนได้เป็นนายทหารจบจาก รร.นายทหารที่ทุกคนอยากเข้า แต่เป็นอะไรที่เพื่อนทุกคนถามว่า

ข้าศึกมาจะไว้ใจได้ไหม ส่วนผมสภาพร่างกายไม่อำนวยเกณฑ์ทหารเขาก็ไม่เอา พอร่างกายดีไปสมัครทหาร

พรานก็ไม่ได้อีก ทุกวันนี้เลยวัยได้แต่นั่งทำใจ หนทางที่เราจะช่วยเหลือประเทศชาติยังมีอีกหลายทาง

อีกประเด็นของหนังคือ สงครามไหนที่ควรส่งทหารไปรบ และรบด้วยวิธีแบบไหน เหมือนอย่างเช่นสงครามเวีย

ตนามทำไมคนอเมริกันประท้วงต่อต้าน แต่สงครามอิรักกลับไม่มีคนต่อต้านสักเท่าไร

ดูหนังฟรี